Projektowanie serwisów korporacyjnych cz. 1

Według badań przeprowadzonych przez Content Marketing Institute dla ponad 90 proc. użytkowników głównym źródłem wiedzy o firmie, jej produktach lub usługach jest firmowy serwis internetowy. Trudno z tym się nie zgodzić, jeżeli przeanalizujemy współczesne trendy w komunikacji, tworzące swoisty ekosystem z wykorzystaniem takich dyscyplin jak Content Marketing, SEO/SEM uwzględniające jakość publikowanych treści, ekstensywność architektury informacji serwisów (w kontekście wyszukiwarek), świadome stosowanie zasad typografii internetowej do budowy nowoczesnych serwisów typu flat design z warstwą RWD (Responsive Web Design) a także rosnące inwestycje na badania użyteczności oraz wdrażanie metodologii projektowych (User–Centered Design, Design Thinking), które pomagają w tworzeniu skutecznych komunikacyjnie serwisów internetowych. Spróbujmy więc odpowiedzieć, co należy zrobić, żeby projektowany serwis korporacyjny, spełniał oczekiwani głównych audytoriów oraz wydawcy.

Serwis korporacyjny - czy tylko dla korporacji?

W literaturze przedmiotu odszukać można zróżnicowaną typologię serwisów. Warto jednak wiedzieć, że serwis korporacyjny może zostać wdrożony przez firmę, która wcale nie musi być korporacją. O co więc chodzi?
Na potrzeby badania przeprowadzonego przez firmę KPMG, zdefiniowano że "mianem portali korporacyjnych (corporate portals, enterprise portals, enterprise information portals) określane będą rozwiązania technologiczne integrujące rozproszone aplikacje oraz zasoby informacji i wiedzy w celu lepszego podejmowania decyzji i usprawnienia działań organizacji". Inna definicja, stworzona przez E. Ziembę, wskazuje na podobny zakres problemowy, jak również akcentuje jego istotne funkcje: "portal korporacyjny jest platformą informatyczną, która integruje systemy i technologie informatyczne, dane, informacje i wiedzę funkcjonujące w organizacji oraz w jej otoczeniu w celu umożliwienia użytkownikom spersonalizowanego i wygodnego dostępu do danych, informacji, wiedzy i ich źródeł, stosownie do wynikających z ich zadań potrzeb, w dowolnym czasie i miejscu, w bezpieczny sposób (...).
Zauważmy więc, że charakterystyka odnosi się nie do samej organizacji (firmy) a raczej procesów i potrzeb. Płynie z tego wniosek, że zarówno średniej wielkości przedsiębiorstwo jak i komercyjna organizacja międzynarodowa może stać się wydawcą serwisu korporacyjnego. Niewielka firma może być przecież znacznie bardziej zaawansowana i świadoma wagi technologii informacyjnych niż, na przykład niejedna spółka giełdowa.
Rdzeniem a zarazem pierwotnym elementem konstytuującym właściwe funkcjonowania portalu jest ścieżka projektowa, prowadząca do jego pełnego wdrożenia oraz efektywnego funkcjonowania. Wśród funkcji, jakie ma spełniać serwis korporacyjny wymienić można, między innymi:
- dostęp do danych statycznych i dynamicznych (dokumenty bądź dane aktualizowane na bieżąco);
- dostęp do aplikacji i systemów z ich jednoczesną integracją w obrębie rozwiązań klasy ERP (ang. Enterprise Resource Planning) czy CRM (ang. Customer Relationship Management);
- automatyzację procedur oraz wspomaganie komunikacji w obrębie pracy jednostek i zespołów ludzkich;
- wsparcie dla procesów decyzyjnych;
- tworzenie przestrzeni do kreowania społeczności wokół produktów i usług, a także wiedzy z różnych dziedzin działalności przedsiębiorstwa;
- zarządzanie przepływem dokumentów.

Bez metodologii trudno osiągnąć założone cele

Realizacja projektów, w których użytkownik i jego potrzeby przyjęte zostały jako cel działań i najwyższy priorytet, określone została przez Donalda Normana oraz Stephena Drapera terminem: projektowanie zorientowane na użytkownika (ang. User Centered Design). Współcześnie, pojęcie to zyskało status synonimu, określającego podejście metodologiczne, wykorzystywane podczas projektowania, na przykład serwisów internetowych lub aplikacji internetowych. Można spotkać również określenie: "doświadczenie użytkownika" (ang. User Experience), wskazujące na wrażenia jakich doświadcza użytkownik w trakcie korzystania z produktu interaktywnego .
Na podstawie zebranych danych empirycznych stwierdza się, że nie istnieje jedna wiodąca metoda, dostarczająca kompletnych i uniwersalnych założeń do wszystkich rodzajów projektów. Przez rodzaj projektu rozumie się, między innymi: typ serwisu (korporacyjny, produktowy, taktyczny); budżet, kulturę organizacyjną a także przyjęty termin realizacji i rozwój produktu. Wymienione czynniki stanowią kluczowe i najczęściej spotykane determinanty, oddziałujące na sposób a także pośrednio jakość realizowanych prac. Modelowa ścieżka projektowa obejmuje takie elementy jak: plan, analizę, projektowanie, testowanie i ewaluacja, eksploatacja oraz doskonalenie produktu.

Kolejna część artykuły już za chwilę :) odwiedzaj naszą stronę, profil na Facebooku i Twitterze. W kolejnym artykule opowiemy o prototypach serwisów, badaniach użyteczności (UX) oraz odpowiemy na pytanie, czy testowanie z 5-7 użytkownikami to folklor, czy paradygmat na którym warto opierać testowanie użyteczności.